Dale, dale, dale!

Nog steeds in Chili, dit keer vanuit de hoofdstad van het land, Santiago. De berichten die ik hoor vanuit Nederland maken mij niet echt jaloers. Het weer is hier denk ik wel ietwat beter. De prestaties van Ajax zijn ook niet om over naar huis te schrijven, dus mis in ieder geval geen bekerfinale en Chelsea-uit. Afgelopen week was het weer genieten geblazen, maar ik heb ook wat saaie en mindere kanten van een reis mee mogen maken. De dagen in Chili zie ik als de opbouw van With or Without You van U2. Rustig beginnen, opbouwend naar een climax, die climax is dan heel gaaf en het einde is rustiger maar mag er ook best wezen! Het reisverslag is dit keer wel ietwat lang, maar kon het niet bondiger krijgen ;).

Puerto Varas en Valdivia
Te beginnen in Puerto Varas. Aardig dorpje. Het weer was niet heel goed en er was vrij weinig te doen. Ben naar de voet van een vulkaan geweest en naar een aantal watervallen. Het hostel viel me erg tegen; koud water uit de douches, saaie mensen in het hostel en vooral erg duur. Ben daar twee nachten gebleven en heb vervolgens de bus gepakt naar Valdivia. Dit was al een stuk beter. Vrijdagavond in het hostel gebleven en met een aantal mensen wat gedronken. Zaterdag was de grote dag voor de Valdivianen. Het was de verjaardag van de stad, wat gevierd werd met een bootparade, gevolgd door vuurwerk. In het hostel ben ik in contact gekomen met een Nederlander, Sten uit Amstelveen. Met hem en twee gekke Canadezen zijn we naar de activiteiten geweest. Groot fiasco werd uiteindelijk de uitgaansavond omdat alle discotheken óf vol zaten óf waarvan de entreeprijzen gigantisch hoog waren.

Boswachter
Vrijdagavond raakte ik in gesprek met een man die werkte in het bos voor de eigenaresse van het hostel, 50 kilometer verderop. Zij had daar een huis laten bouwen en had hem ingehuurd voor een aantal grote klussen. Hij vroeg mij of ik zin had om een dagje te komen helpen. Leek me een leuk idee en ging afgelopen zondag naar hem toe. Beetje geholpen met een hek bouwen van bamboe. Kon de eigenaresse lekker in haar naakie ongestoord rondjes rennen (haar woorden). Nou moet ik zeggen dat haar buren ook heel blij met de schutting zullen zijn.

Maki, zo heette de boswachter, was bezig een biografie te schrijven. Vond ie mooi. Hij was pas 39 dus dat moesten wel heel veel bladzijden worden; het sarcasme vierde op dat moment hoogtij. Totdat hij het woord nam en mij vertelde dat hij was opgegroeid in een Hells Angels-familie en weet ik veel allemaal had meegemaakt. Maar LSD had hem op het rechte pad gehouden, dus ik hoefde me geen zorgen te maken om hem: wat een figuur! Tot 3 uur in de nacht 24 van zijn 26 hoofdstukken van zijn boek aan mogen horen; dat boek hoef ik in ieder geval niet meer te kopen!

Pucón
Afgelopen maandag vertrok ik naar Pucón, een vier uur durende reis in een lokale bus. In Chili bouwen ze auto’s en huizen voor mensen die maximaal 1.80 zijn. Ik heb denk ik al 30 keer mijn hoofd gestoten en tijdens die busrit waren mijn knieën donkerpaars. Maar goed, het was het waard, Pucón was echt een schitterende plaats! Sten was voor mij uit gereisd, dus wist al wat we konden gaan doen en waar ik kon slapen. Voordat we deze activiteiten gingen doen, eerst s’ avonds even het fiasco van de zaterdag rechtzetten. Het werd een schitterende avond! De volgende dag naar nationaal park Huerquehue zonder veel slaap gehad te hebben, credits gaan hiervoor naar mijn snurkende kamergenoot, die niet aanvoelde dat ik dat ene uurtje graag wilde slapen. Maar goed, liftend in de laadbak van een Pickup-truck en gewandeld door de schitterende natuur; alweer een schitterende dag. Teruggekomen in het hostel zag ik daar mijn Israëlische vrienden zitten, beter bekend als Dumb & Dumber. Sten vertrok naar Valparaiso en de Israëliërs hadden nog wel zin om wat te doen, dus maar weer naar dezelfde discotheek. De volgende dag deden ze hun naam weer eer aan door zich te verslapen voor het raften. Haha ook gewoon allebei. Iets teveel borreltjes voor D&D, gok ik. Die dag ben ik wezen bodyboarden in een rivier, de rivier was alleen niet zo ruig als wat het volgens m’n Lonely Planet zou moeten zijn. ’s Avonds was er weer eens een feest, dit keer de 130e verjaardag van Pucón. Voelde me wel zo uitgenodigd. Met een paar mensen naar een concert geweest van een grote band uit Chili, La Noche genaamd.

Donderdag ben ik met een vulkaan-excursie meegeweest. Een hele kale berg van 3000 meter hoog. Heel apart. Met een grote groep vanaf 1800 meter naar de top gelopen. Laatste 600 meter was het ook nog eens sneeuw, dus maakte het allemaal erg bijzonder. Het leek wel of ik in Nederland was met m’n twee paar handschoenen, muts en winterjack. Vervolgens met een sleetje naar beneden glijden en het laatste stuk weer gelopen.

Vrijdag dacht ik in Concepciòn een mijn te bezoeken die zich onder de zee bevond. Daar aangekomen kwam ik erachter dat in de overvolle bus mijn portemonnee gestolen was, inclusief pinpas. Even balen, maar niet getreurd, we gaan er weer voor! Vrijdagavond nachtbus gepakt naar Santiago. Gigantisch grote stad. Heerlijk warm, is nu 30 graden, dus prima te doen! Zometeen maar even door de stad lopen en vanavond ga ik stappen met een Chileen die ik in Valdivia had ontmoet. Morgen komt Sten – daar is ie weer – aan in Santiago en gaan we met een aantal mensen die we ontmoet hebben, je raadt het al, stappen!

Maandag neem ik de bus naar Valparaiso, vervolgens naar Viña del Mar. Daarna neem ik afscheid van het schitterende Chili en keer ik weer terug naar Argentinië. Neef Jorgo heeft al in zijn 5-sterrenfilm laten zien dat daar genoeg te doen is, dus ben benieuwd!

Ciaaaooooo